Zmartwychwstanie według objawień Anny Katarzyny Emmerich

Anna Katarzyna Emmerich, niemiecka mistyczka i stygmatyczka, urodziła się 8 września 1774 roku w ubogiej rodzinie w Wesfalii, w północno−wschodnich Niemczech. Od czwartego roku życia miała częste wizje historii Zbawienia. Po wielu trudnościach w wieku 28 lat wstąpiła ona do klasztoru augustianek w Dülmen. Od 1813 roku do końca życia ciężka choroba przykuła ją do łóżka. Zmarła 9 lutego 1824 roku.

Była naznaczona stygmatami Męki Pańskiej i otrzymała charyzmat niesienia pociechy licznie odwiedzającym ją gościom. Oficjalne badania stygmatów wykazały ich autentyczność. Począwszy od 1813 roku jedynym pokarmem, który przyjmowała, była Komunia święta i woda.

Była jedną z najbardziej znanych postaci Kościoła niemieckiego w pierwszej ćwierci XIX stulecia. Ściągała do siebie ludzi z różnych środowisk, którzy często w jej obecności doznawali olśnienia łaską wiary. Odwiedził ją m.in. znany niemiecki pisarz, Klemens Brentano, który pod jej wpływem się nawrócił i w rezultacie lata 1818−1824 spędził przy łożu stygmatyczki, spisując jej relacje. Po jej śmierci Brentano opublikował je pod tytułem Bolesna męka Pana naszego Jezusa Chrystusa (Salzbach 1833).

Anna Katarzyna Emmerich została beatyfikowana przez Jana Pawła II 3 października 2004 r.

Przez swoje szczególne powołanie mistyczne Anna Katarzyna Emmerich uzmysławia nam wartość ofiary i współcierpienia z ukrzyżowanym Panem.

Jan Paweł II