Św. Ojciec Pio. Mój kierownik duchowy

Opowieść o spotkaniu grzesznika ze świętym Stygmatykiem

Chcę opowiedzieć o roli, jaką przeznaczył mi Pan, od kiedy wezwał mnie do San Giovanni Rotondo, aby uczynić ze mnie człowieka, którego niektórzy określali mianem „il fidellisimo di Padre Pio” – najwierniejszy Ojcu Pio – podczas gdy w rzeczywistości zasłużyłem jedynie na miano najbardziej niewiernego.

Świadectwo Autora

Niezwykłe świadectwo pierwszego duchowego syna świętego Stygmatyka

Emanuele Brunatto jest kimś bardzo szczególnym w życiu Ojca Pio. Trafił do San Giovanni Rotondo na początku lat 20-tych XX wieku jako przestępca uciekający przed wymiarem sprawiedliwości. Spotkanie z zakonnikiem noszącym na swym ciele znamiona męki Chrystusa odmieniło go całkowicie.

Emanuele Brunatto został pierwszym duchowym podopiecznym Ojca Pio. Zamieszkał w skromnej chacie niedaleko klasztoru, a potem przez trzy lata mieszkał w klasztorze, tuż obok Ojca Pio, z którym codziennie spotykał się przy ołtarzu, w jego celi, refektarzu, klasztornym ogrodzie, w konfesjonale. Był świadkiem niesamowitych zjawisk, cudów, uzdrowień, wielkich nawróceń, ale również dramatów.

Kiedy Ojcu Pio zakazano odprawiania publicznych Eucharystii, Emanuele jako jedyny służył mu do Mszy w klasztornej kaplicy. Wtedy też podjął się po raz pierwszy wielkiego dzieła obrony Ojca Pio przed oszczerstwami i prześladowcami. To naznaczyło całe jego późniejsze życie i dzięki temu wielu nazywało go najwierniejszym przyjacielem Ojca Pio, którego nigdy nie przestał wspierać i którego bronił do końca swego życia – również w latach 60-tych, podczas drugiej fali prześladowań świętego Stygmatyka. Mimo że jego późniejsze życie toczyło się z daleka od San Giovanni Rotondo, także w sensie duchowym, to na zawsze zostało przeniknięte tym wszystkim, czego doświadczył i czego nauczył się, stojąc u boku Ojca Pio.