Śledztwo w sprawie cudów

Książka, z której dowiesz się, jak Kościół sprawdza autentyczność cudów!

Książka salezjanina o. Dario Composty, konsultora Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, „zawodowo” zajmującego się badaniem przypadków cudów w ramach procesów kanonizacyjnych i beatyfikacyjnych, opowiada o czternastu cudach, które miały miejsce w ciągu pięćdziesięciu lat XX wieku. Cuda te zadecydowały o beatyfikowaniu bądź kanonizowaniu przez Stolicę Apostolską osób, za których wstawiennictwem się zdarzyły (m.in.: bł. Eugeniusza de Mazenod, św. Konrada z Parzham, św. Oliwiera Plunketta, św. Joanny de Lestonnac).

Opisywane wydarzenia o charakterze nadprzyrodzonym dotyczą głównie uzdrowień, ale nie tylko, bo mamy tu także przypadek cudownego rozmnożenia żywności. Na początku autor kreśli sylwetkę osoby, za wstawiennictwem której zdarzył się cud. Potem zajmuje się już samym cudem, przytaczając kontekst wydarzenia i okoliczności towarzyszące.

Ostatnia część poświęcona jest relacjom i świadectwom różnych osób związanych z cudownym wydarzeniem: lekarzy, bliskich chorego, świadków wydarzeń. Niezwykłe relacje z badań nad cudami dokonanymi przez kandydatów na ołtarze!

Niezwykłe relacje z badań nad cudami dokonanymi przez kandydatów na ołtarze!

Uwagi autora (fragmenty)

Kryteria, jakie przyjąłem przy prezentacji opisanych tu zdarzeń, spełniają wymogi gromadzenia rzetelnej dokumentacji. W tym przypadku jej źródłem były akta przechowywane przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych , to znaczy oficjalny trybunał Stolicy Apostolskiej posiadający kompetencje do prowadzenia procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Dokładniej mówiąc, dokumentacja ta pochodzi z tomów opublikowanych pod tytułem Positio super miraculis. Wymienione są w nich czynniki niezbędne do wydania oceny, czy dane zdarzenie, przedstawione w trakcie procesu jako cud, rzeczywiście można za cud uznać.

Każdy z tomów zawiera akta i dokumenty procesu poświęconego konkretnemu zatwierdzonemu przez Kościół cudowi i zwykle składa się z następujących części:

1. Informatio, czyli streszczenie zatwierdzonego przez Kościół cudu, obejmujące różne jego fazy i okoliczności. Część tę redaguje jeden z adwokatów wyznaczonych do popierania procesu beatyfikacyjnego lub kanonizacyjnego;
2. Facti species chronologica, czyli szczegółowe i udokumentowane przedstawienie w porządku chronologicznym wszystkich elementów streszczonych w Informatio;
3. Summarium, czyli kompilacja najistotniejszych fragmentów zgromadzonej dokumentacji dotyczącej cudu oraz świadectw złożonych w procesie lub dochodzeniu w trybie doraźnym;
4. Iudicium medico-legale, czyli opinia dwóch lekarzy wyznaczonych przez Zgromadzenie Plenarne Kongregacji do zbadania sprawy i wyrażenia własnej opinii na temat diagnozy, zastosowanej metody leczenia, rokowań i uzdrowienia, a w szczególności na temat kwestii, czy uzdrowienie można rzeczywiście uznać za natychmiastowe, całkowite, trwałe i niewytłumaczalne;
5. Relazione della seduta della Consulta Medica (raport z posiedzenia Komisji Lekarskiej);
6. Animadversiones, czyli zastrzeżenia zgłoszone przez Głównego Promotora Wiary;
7. Risposta del Patrono (odpowiedź Adwokata Procesu).

W przypadku, gdy cud wiąże się ze zdarzeniem innym niż nagłe uzdrowienie, w miejsce działań wymienionych w punkcie 4 i 5 zasięga się opinii specjalistów w odpowiedniej materii.

Warto przypomnieć, że zeznania w trakcie procesu świadkowie składają pod przysięgą. (...)

Każdy rozdział opisuje jeden cud. Układ rozdziałów odpowiada porządkowi chronologicznemu wydarzeń. Najstarsze z nich miało miejsce w roku 1920, najnowsze – w 1973.

Jeśli chodzi o cuda zatwierdzone oficjalnie przez Autorytet Kościoła, trudno przedstawić wydarzenia najnowsze, z ostatnich lat. Kościół potrzebuje wiele czasu, by doprowadzić do końca oficjalny proces prowadzony przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych, ale także by zdobyć pewność, że uzdrowienie było całkowite i trwałe. (...)