Oskar Schindler. Sprawiedliwy z Krakowa

"Po wielu latach mozolnej pracy i nawiązanych kontaktów Schindlerowcami na wszystkich kontynentach wyszła z rąk p. Profesora Aleksandra Skotnickiego książka ,,Oskar Schindler”. Jest to najbardziej dokładny obraz Schindlera, jego działalności i warunków, które stworzył na Zabłociu w Emalii i w Brünnlitz na Morawach, dzięki którym prawie 1100 osób zostało uratowanych od śmierci
Książka ta ma niezwykłą wartość dokumentacyjną, zawiera wiele nieznanych dotąd wątków. Trudno będzie przyszłym historykom pisać prace naukowe o Schindlerze i Holokauście bez oparcia się na tej monografii, która ma wielkie walory historyczne."

Opinia Józefa Bosaka z Tel Awiwu, brata prof. Marka Bosaka
(poz. 200 na Liście Schindlera)

"Monografia ta to cenny dokument historyczny zawierający wiarygodny materiał źródłowy do odtworzenia nie tylko działalności Schindlera w Krakowie i jego zasług, lecz przede wszystkim przeżyć wielu zwykłych ludzi, do których los się uśmiechnął i którzy zostali uratowani. Jest to pozycja bardzo ważna i potrzebna, stanowi cenne źródło historyczne do dziejów II wojny światowej, a zawarte w niej fakty zostały udokumentowane w sposób rzetelny i wiarygodny. Napisana prostym, gładkim językiem, łatwa w odbiorze choć wstrząsająca, bo poruszająca sprawy życia i śmierci."

Z recenzji prof. Ireny Homoli-Skąpskiej (Instytut Historii PAN)

"Jest to kolejne piękne i ważne dzieło prof. Aleksandra Skotnickiego, który już od kilku lat udanie wyręcza historyków, wychodząc naprzeciw społecznym oczekiwaniom tak krajowym jak i międzynarodowym. Profesor patrzy na problemy II wojny światowej, Holokaustu i dramatu Żydów Krakowa z perspektywy osoby zaangażowanej, świadomej tego co czyni, oraz z potrzeby serca i umysłu. To istotna zaleta całości. Najbardziej wartościową częścią dzieła są relacje żydowskich, ale i polskich świadków. Sprawa pomocy Schindlera Polakom, w tym AK-owcom, jest zupełnie nieznana. Są to teksty świeże, autentyczne, czynią niezwykłe wrażenie, poruszają i zmuszają do refleksji."

Z recenzji prof. Andrzeja Chwalby (Instytut Historii UJ)